Werkbezoek Stichting Ayubowan 2014 deel 2 van 2

Inmiddels is een tweede deel van het verslag aangemaakt, omdat de ruimte vol was. Om het eerste deel van het reisverslag te lezen (22 maart t/m 5 april) kan op de volgende link worden geklikt: http://bit.ly/1jnxwto

Zaterdag 12 april 2014
Vanmorgen ging de wekker al om 04.45 uur af. Deze dag staat in het teken van reizen. Hashika heeft ons keurig en op tijd op de luchthaven van Colombo afgezet. De koffer woog 29,8 kg en ging dus maar net en mijn handbagage maar even verstopt omdat dit ver boven het maximale gewicht was ☺. Douane was helemaal een appeltje, nog geen 2 minuten wachten en er was dus nog voldoende tijd om een kopje koffie te drinken. Keurig op tijd in het vliegtuig, maar toen begon de ellende. Er was een zeer vervelende Rus aan boord (het zal is niet). Veel stampij verder kwam uiteindelijk de politie aan boord en is hij keurig verwijderd. Resultaat, alle handbagage moest uit de bagagebakken worden gehaald en je moest melden wanneer het van jou was. Daarna moest ook de ingecheckte bagage van die knuppel worden verwijderd. Resultaat, i.p.v. 10.05 gingen we pas om 12.15 uur de lucht in. De piloot meldde dat er alles aan zal worden gedaan de connectie te halen, maar wanneer dit niet zal lukken er voor een passende oplossing zal worden gezorgd, geloof me, dat wil je niet horen wanneer je naar huis vliegt.

Onze volgende vlucht vanuit Dubai zal om 14.55 vertrekken en we landden pas om 14.05, dus ff snel door de eerste controle heen en in een flinke pas naar de volgende vlucht, tijdens het omroepen dat de gate dicht zal gaan kwamen we daar aan en ging het dus net goed. Ieder nadeel heeft zijn voordeel en dat was dus geen wachttijd in Dubai ☺.

Laatste lange stuk wederom aantal films gekeken even liggen dommelen en rond 20.00 uur landden we keihard op Schiphol, divers zuurstof maskers kwamen naar beneden, maar dat kwam gelukkig door de harde landing en niet door een andere reden.

Aangekomen bij de bagageband kwamen de koffers er al direct aan (wederom een voordeel van als laatste het vliegtuig in), nog 10 minuutjes met de bus en was net voor 2100 uur thuis. Hopelijk dat de jetlag niet al lang gaat duren ;-).

Daarmee is een eind gekomen aan dit enorm mooie, maar wel zeer zware werkbezoek, zoals eerder aangegeven heeft het enorm veel indrukken bij ons achter gelaten, mooie, positieve, maar ook heftige levensgebeurtenissen en verhalen die echt wel een plekje nog moeten krijgen.

Het bezoek was verder een succes we zijn geen grote onvolkomenheden tegen gekomen, wel hebben we her en der aanvullende afspraken moeten maken om de puntjes op de ‘i’ te zetten, maar daarom doen we dergelijke bezoeken tenslotte. Ook hebben we kennis kunnen maken met de mooie en goede projecten welke wij per 1 januari jl. Van Stichting Projecten Flash hebben overgenomen, dus ook dat was zeer positief.

Wij hopen dat iedereen een beeld heeft gekregen van onze belevenissen hier in Sri Lanka. Het was een enorm druk programma, maar terugkijkend hebben we zelfs meer gedaan dan we hadden gepland, wat betekent dat we ruim 3200 km hebben gereden en 22 bezoeken hebben afgelegd! Terug in Nederland worden alle bezoeken uitgewerkt en worden ook de foto’s gesorteerd (bijna 2200). Dit neemt wel een redelijke tijd in beslag maar ons streven is dit binnen vier tot zes weken gereed te hebben.

De schrijfouders zullen via hun contactpersoon op de hoogte worden gebracht van het laatste nieuws over het convent en ontvangen dan ook de foto´s van hun schrijfkind of schrijfvriend(in), indien deze aanwezig was tijdens de dag van ons bezoek.

Nogmaals wil ik iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes, SMS’jes en e-mails die we hebben ontvangen.

Met vriendelijke groeten,
Gabriël Koetsier (Voorzitter)
Bert Krijger (Bestuurslid fondswerving)
Bea Krijger

Vrijdag 11 april 2014
Vanmorgen ondanks mijn ‘vrije dag’ vroeg uit bed. Reden…..Bert en Bea zijn vandaag naar Hanwella afgereisd en het is niet fair om dan in bed te blijven liggen.

Mijn dag was erg ontspannend, heerlijk bij het zwembad gehangen, alleen erg laat aangekomen omdat ik nog wat geld moest pinnen. I.v.m. het fiasco de vorige keer had ik het voornemen een andere bank te nemen. Daar aangekomen zag het letterlijk zwart van de mensen en het was zeker een rij van een uur. Op naar de volgende, zelfde verhaal. Reden is dat het morgen nieuw jaar is en iedereen blijkbaar wat geld in de knip wil hebben. Enige en laatste optie was de bank die de vorige keer niet uitbetaalde. Ook hier was het aardig druk, ongeveer 15 minuten wachten en met knikkende knieën pincode en bedrag ingetoetst en warempel het kwam er nog uit ook!

Na dat gedaan te hebben lekker een stekkie gezocht dicht bij het water met ook een beetje schaduw en daar de laatste uurtjes op Sri Lanka gesleten.
Nog even een lieve, althans, dat vind ik ☺ boodschap voor mijn vrouw achter gelaten op het strand, was zij er ook heel even (foto 2014-184) en voor de laatste keer de zon onder zien gaan (foto 2014-185).

Bij thuiskomst waren Bert en Bea ook al terug van Hanwella en druk bezig met de koffers in te pakken, wel een hindernis, want wederom was het licht uitgevallen. Gelukkig duurde dat maar een uurtje en kon alsnog de koffer bij licht worden ingepakt. Morgen ochtend vertrekt ons vliegtuig om 1005, dus dat betekend om 05.45 in de auto.

Bert heeft een verslag gemaakt van hun bezoek welke hieronder is weergegeven:
Hoewel het niet gepland was als bestuursbezoek, kun je het niet maken als je op Sri Lanka bent niet even naar ‘je eigen kinderhuis’ te gaan. Dat geldt dan voor Bert en Bea. Eén van de grootste kinderhuizen met meer dan 75 kinderen. Een kleine groep kinderen is te zien op foto 2014-186).

Dus de laatste dag van het werkbezoek toch maar op pad. Ook met een speciaal doel. Want er was een lading wol meegenomen, breinaalden, haaknaalden, punnik-paddenstoelen, boekjes en filmpjes om de kinderen te leren breien, halen en punniken. Niet zo maar leuk om te doen, maar met een doel. Octopusjes maken, voor couveusekindertjes. Die baby’s trekken overal aan, vooral aan de slangetjes en zo. Maar als zo’n zacht gebreid octopusje voor je ligt, met van die zachte ‘pootjes’ is het veel leuker daar aan te trekken. Zo blijkt. Dus die dingen maken. Moet de zuster ook eerst leren, om het voor te kunnen doen. en dan allemaal! (foto 2014-187 en 2014-188)
Maar niet alleen breien en punniken en haken. Ook kleurplaten voor Pasen, ballonnen voor Nieuwjaar ( in april !!!), en dan die balen wol. Ze kunnen goed aan de bak in Lama Gramaya. Natuurlijk niet vergeten ook te zingen en te dansen. Dus een heel bezoek met toeters en bellen. Kinderen blij en zingen voor Uncle en Auntie. En dan ook weer foto’s maken voor de schrijfouders, om een heel actueel beeld te bieden. En de band tussen schrijfkind en schrijfouder te koesteren.
En tot slot! Kijken naar het resultaat van het project van De Ingelanden in Utrecht. Het maken van een huiswerkruimte. Prachtige ruimte geworden. Met naambordje op de deur en dankwoord op het schoolbord (2014-189). Zo zie je nog eens wat.

Wij hopen dat iedereen een beeld heeft gekregen van onze belevenissen hier in Sri Lanka. Het was een enorm druk programma, maar terugkijkend hebben we zelfs meer gedaan dan we hadden gepland, wat betekent dat we ruim 3200 km hebben gereden! Terug in Nederland worden alle bezoeken uitgewerkt en worden ook de foto’s gesorteerd (bijna 2200). Dit neemt wel een redelijke tijd in beslag maar ons streven is dit binnen vier tot zes weken gereed te hebben.

De schrijfouders zullen via hun contactpersoon op de hoogte worden gebracht van het laatste nieuws over het convent en ontvangen dan ook de foto´s van hun schrijfkind of schrijfvriend(in), indien deze aanwezig was tijdens de dag van ons bezoek.

Nogmaals wil ik iedereen bedanken voor alle leuke berichtjes, SMS’jes en e-mails die we hebben ontvangen.

Met vriendelijke groeten,
Gabriël Koetsier (Voorzitter)
Bert Krijger (Bestuurslid fondswerving)
Bea Krijger

Donderdag 10 april 2014
Vanmorgen lekker zonder wekker wakker geworden. Deze dag wordt wederom gebruikt om bij te komen van het enorme programma alsook de vele emotionele verhalen en berichten maar natuurlijk ook alle mooie herinneringen te verwerken. Waar kan dat het beste dan bij het zwembad. Heerlijk rustig, en natuurlijk lekker zeewindje en een poolbar op 30 seconden zwemmen haha. Wat denk je komt er ook nog een olifant langs gewaggeld (foto 2014-183).

Omdat Bert en Bea morgen nog naar hun tehuis in Hanwella gaan hebben we besloten om vanavond lekker uit eten te gaan.

Morgen ga ik dus nog een dagje relaxen, B en B gaan naar Hanwella en is onze laatste dag op Sri Lanka aangebroken. Dubbel gevoel, wil graag weer terug naar Sylvia maar aan de andere kant kan ik hier ook nog wel een tijd langer verblijven. Terug in Nederland zal het verslag van Hanwella natuurlijk op nog op de website worden gezet.

Maar goed, eerst morgen nog een fijne dag genieten!

Woensdag 9 april 2014
Vanmorgen redelijk vroeg uit bed, niet voor het afleggen van een werkbezoek maar om na de intensieve weken heerlijk te ontspannen op de golfbaan. Omdat dit in Colombo is en ik mijn starttijd niet wilde missen om 930 weggereden. De baan lag er prachtig bij (foto 2014-178) en vanzelfsprekend ook even een bewijs dat ik er echt was haha (foto 2014-179). Het was erg rustig. De 18 holes in net geen drie uur gelopen, overigens was het 40 graden en had ik een caddy mee en hoefde ik alleen maar de bal een klap te geven en er naar toe te lopen, maar ik had geen droog stukje kleding meer over....zoals gemeld rustig oo de baan maar toch heel goed uitkijken waar je liep, want leguanen, mooie vogels en diverse soorten hagedissen waren dar namelijk wel aanwezig (fot 2014-180 en 2014-181). Met andere woorden een heel erg geslaagde dag. Die dag werd nog geslaagder want het geld wat wel van mijn rekening was afgeschreven en niet door de automaat was uitgespuugd staat inmiddels weer op mijn rekening, terwijl gisteren nog werd gemeld dat het maximaal 50 dagen zal kunnen duren. Dus hulde voor de Rabobank die mij hier goed bij heeft geholpen.

Laten we maar zeggen dat er om dit te vieren onze chauffeur met een fles arrack, stukjes appel en nog wat lokale snacks bij ons aankwam en we hebben heerlijk gebabbeld tot laat in de avond (foto 2014-182).

Dinsdag 8 april 2014
Vannacht heerlijk onder een werkende fan geslapen en een minuutje voordat de wekker afging wakker geworden, was na de nacht ervoor vergeten hoe lekker dat is.

Gisteravond hadden we geen zin om te koken en zijn we naar Green Garden Beach hotel gegaan om te eten. Is lekker lokaal alsook de prijzen, drankjes, voorgerecht, toetje en koffie voor LKR 4000 (€ 22) voor 3 personen, kun je zelf niet voor koken… Was erg gezellig en daarna nog even bij de bank langs om te vragen of alles nu in orde was. Kreeg een vaag verhaal te horen dat zij het naar Nederland storten en dat het daarna goed komt, ja ja geld krijgen van een Srilankaan is redelijk lastig is mijn ervaring. Mail naar de Rabobank gestuurd en die regeerde gelukkig erg snel en de reactie was:
Vervelend dat de geldautomaat geen geld heeft uitgekeerd.
Zodra er bij een geldautomaat in het buitenland geen geld uitgekeerd wordt, wordt er inderdaad een procedure opgestart.
Deze procedure loopt iets anders dan in Sri Lanka is vermeld. Ik heb voor u een schadedossier opgestart die door Equens Nederland in behandeling wordt genomen.
Equens neemt contact op met de bank in het buitenland. Door de buitenlandse regelgeving kan de behandeltijd van dit dossier maximaal 50 dagen in beslag nemen, nadat Equens Nederland het dossier in behandeling heeft genomen. Zodra ik iets verneem van Equens Nederland zal ik u op de hoogte brengen van de afhandeling en/of voortgang van het dossier.
Dus……zoals gemeld geld geven is een eitje maar geld terug krijgen is blijkbaar een heel ander verhaal.

Maar goed, na het ontbijt de auto in gegaan om naar de ‘oudjes’ in Nayakakande Wattala af te reizen. Is niet heel ver weg, maar i.p.v. 1100 uur kwamen we om 1230 uur aan terwijl het maar een relatief klein stukje is. Maar goed, die oude mensen hebben toch niets anders te doen denken we dan maar haha.
Een warm onthaal door ons lokale contactpersoon gekregen en vanzelfsprekend moesten we eerst koffie en thee drinken, wat snacks eten en daarna naar de oudjes die op ons aan het wachten waren en kregen we mooie bloemen. Normaal hebben we dansende en zingende kinderen, nu hadden we dansende en zingende ouderen en maar hopen dat er geen gebroken botten zouden ontstaan hier (foto 2014-167, 2014-168 en 2014-169).

Daarna nog een rondleiding door de verblijven van de ouderen gekregen, deze moeten ze overigens zelf schoon maken en bijhouden, maar ze hebben ook een eigen keukentje en leven dus in een soort familie met elkaar (foto 2014-170 en 2014-171). Aangezien we er toch waren hebben ze ons ook het convent waar jonge kinderen verblijven laten zien, een zuster kwam heel enthousiast op me afgelopen en of ik haar nog herkende, ‘natuurlijk’ nou ik moest ook de groeten aan Angela doen, want Wahacotte loopt zo erg goed…..ah dus daar die zuster wellicht een keer ontmoet, en ik moest ook de hartelijke groeten overbrengen. Nogmaals geen idee wie het is maar wel een foto gemaakt (2014-172) ☺.
Vervolgens ook nog een bezoekje gebracht aan waar de ongewenst zwangere vrouwen worden opgevangen en gelijk een ‘vriendje’ erbij…..zucht (foto 2014-173).

Daarna nog even een lekker koud drankje gedronken door naar de drukker gereden om de extra gedrukte ‘Ayubowan informeert…’ bladen op te halen zodat wij deze extra kilo’s mee naar Nederland kunnen nemen. Dus ook het eindresultaat gezien en ik moet zeggen dat het nog beter was dan de proefdruk dus ik ben benieuwd wat jullie ervan vinden. Gisteren op de post gedaan, dus hopelijk dat deze eind volgende week bij iedereen in de bus valt.
Uiteindelijk waren we om 1830 weer terug in Kalutara, was vandaag maar 136 km reizen echter zonder snelweg en dat betekende dat we bijna 6 uur hebben gereden.

Snel de mail ophalen en wat schets onze verbazing, tijdens ons bezoek in Kalmunai hadden we geld achter gelaten zodat het afvalater op een veilige manier opgeslagen kon worden en er geen ziektes zoals dengue verspreid kan worden. Het werk is uitgevoerd en het eindresultaat mag er zijn. Zie de foto voor en na (2014-174 en 2014-175).

O ja, leuk om te melden is dat Bert allemaal vriendinnetjes heeft gemaakt door de krakkemikkige mensen naar de fotolocatie te begeleiden, en hij heeft zelfs gedanst…..(foto 2014-177).

Morgen en donderdag zijn twee vrije dagen en gaan we gebruiken om aan de ene kant flink uit te rusten en wat zaken uit te werken. Morgen ga ik gebruiken om heerlijk te ontspannen middels een balletje te slaan op The Royal Colombo Golf Club.

Vrijdag gaan Bert en Bea nog naar hun convent in Hanwella en ik zal die dag gebruiken om nog wat zaken uit te werken en de koffer in te pakken om vervolgens zaterdag morgen vroeg weer naar Nederland te vliegen. Misschien dat er vrijdag nog een update live komt en anders zal dat pas zondag zijn wanneer we weer terug in Nederland zijn….

Maandag 7 april 2014
Van 4.30 – 5.45 geslapen en toen vonden de bouwvakkers het alweer tijd om aan de slag te gaan. Nu ben ik al niet zo’n ochtendmens, maar m’n humeur was tot een redelijk dieptepunt gedaald. Nog steeds geen elektra en was is inmiddels al 10.00 uur geworden. Maar goed, vandaag hebben we een bezoek gebracht aan Magonna. Er zit een nieuwe zuster, zeer enthousiast en aangezien we toch in de buurt zijn gelijk maar even de laatste lijsten gecondoleerd om te zien of er nog wijzigingen zijn geweest. Bert ging er op de scooter heen en Bea en ik met de tuk tuk. Onderweg zijn we bij diverse winkeltjes gestopt omdat we van een oud contact persoon geld hadden mee gekregen om iets voor de kinderen te kopen. Dus het idee opgevat om voor alle kinderen zakjes te maken, met daarin versnaperingen die ze normaliter niet zouden krijgen. Maar zie maar eens in 1 winkel 50 dezelfde spullen te krijgen, dus vandaar de meerdere stops.
Aangekomen in Magonna zijn Bert en Bea direct in de weer gegaan om de schrijfouder- en schrijfkind lijsten te controleren. Deze zuster was overigens enorm enthousiast alles goed te doen alsook had ze de administratie keurig op orde in financiële zin. In de tussentijd heb ik van de inkopen 50 zakjes gevuld (foto 2014-160) met daarin een flesje drinken, flinke jelly, reepje chocola (smelt hier niet, snap er geen snars van overigens), zakje chips, en een zakje soort maltezers. Is dit gezond nee, genieten ze hiervan, JA. Helaas waren de meeste kinderen op school en hebben we dit dan niet zelf kunnen overhandigen, maar de zuster zal dit doen en foto’s naar ons sturen. Gelukkig waren er wel een aantal aanwezig die we het hebben kunnen geven, en of het een juiste keuze was, kijk maar aan de lachende bekkies….Dus super bedankt dat we dit voor de kinderen konden doen (foto 2014-161, 2014-162 en 2014-163 en 2014-164)!

Daarna terug gereden naar Kalutara een fantastisch mooie omgeving en zeker vanuit een tuktuk (foto 2014-165 en 2014-166) en je raad het al nog steeds geen teken van enige vorm van elektra zucht….
Wel bij de buren mijn WIFI punt op kunnen laden, dus kan weer kort op internet. Gisteren geld gepind en tijdens de eerste transactie spuugde die ATM mijn kaart terug en kreeg ik geen geld, nieuwe poging gedaan en toen kwam er gelukkig wel wat uit. Wat blijkt, 2 keer het bedrag afgeschreven. Natuurlijk geen bonnetjes gekregen, dus ik bij de bank naar binnen verhaal uitgelegd, die kerel is aan het bellen gegaan, alle gegevens genoteerd en hij neemt contact met me op wanneer eea is uitgezocht. We komen er dagelijks langs, dus ik heb zo’n vermoeden dat dit verhaal ook nog wel een aantal dagen zal gaan duren. De derde week is niet mijn meest fijne, maar wie weet komen er nog wel een paar leuke dingen aan. Zomaar uit het niets tijdens het typen van dit verslag begon de fan na bijna 30 uur weer ineens te draaien, eureka koelte en gelijk al het eerste lichtpuntje (letterlijk) van de week!!!!

Morgen twee bezoeken afleggen, één in Nayakakanda Wattala en de andere is bij de drukker want we moeten de extra gedrukte ‘Ayubowan informeert’ mee terug naar Nederland brengen, scheelt tenslotte weer in de verzendkosten….

Zondag 6 april 2014
Een dagje rust gehad, na die lange reis was dat wel een must. Na mijn massage waar ik meer dan een week naar heb lopen zoeken, was dan wel van een kerel maar nek is week los, rond een uur of drie begon het te bewolken en enkele minuten later kwam het met bakken tegelijk uit de hemel. Een zogenaamde tropische bui, die na ongeveer een uur voorbij was. De was hing nog buiten dus kon ik weer helemaal opnieuw beginnen de boel te drogen… Thuis gekomen was de elektra in het huis uitgevallen, normaliter duurt dat hier een uur maar om middernacht was er nog steeds geen licht. Dus huis met kaarsjes verlicht, heeft ook wel iets, maar probleem is wel dat er geen fan beschikbaar is en het niet om te harden is binnen. Dus tot een uur of 4.30 buiten gezeten en zoveel mogelijk werk-mail weggewerkt. Enige nadeel van een stroomstoring is dat alles waar een batterij in zit er op een gegeven moment ermee stopt…..

Om het eerste deel van het reisverslag te lezen kan op de volgende link worden geklikt: http://bit.ly/1jnxwto